- W co byłaś dzisiaj ubrana??
- Maaaamo, nie będę ci opowiadała...
- Będziesz!
I opowiadam Mamie na odległość jak ciepło byłam dzisiaj ubrana. I, że tak, miałam dodatkowe skarpety, te szare. Mama mówi mi ile rutinoskorbinów mam wziąć jutro rano, bo słyszy że mam katar, a ja po prostu mam emotional breakedown i słychac to w moim głosie.
- I zróbi sobie herbatę, obejrzyj coś fajnego, pomyśl, co byś chciała - Mama próbuje napełnić mnie optymizmem po pachy, a ja nie mogę nic powiedzieć, bo boję się, że będę miała żałosny głos, a Mama wie i radzi mi, żebym pomalowała paznokcie (pedicure jako rozwiązanie problemu jesiennej depresji), zaczynam bujać nogami pod kołdra.
- Już jest worek, ten tydzień zleci szybko.
- Ja już chcę do domu. - Włączam sobie jakiś stary odcinek Glee, bo nie wiem, czy iść spać o 20, czy przeciągać ten wieczór.
W końcu będę musiała wyjść z pokoju do kuchni, żeby zajeść tęsknotę i nudę i pustkę i zbliżającą się zimę. Najpierw zmyję twarz. Musi być cała w maskarze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz