Ja, a obóz językowy.

Oglądam i oglądam tego fejsbuka. Jego nowa dziewczyna jest grubsza ode mnie.

Trzymaliśmy się za ręce na obozie językowym pod przypływem szalonej chemii, jeszcze trzy lata temu, a on proszę, dodaje sobie zdjęcia z dziewczyną (która jest, jakby nie patrzeć, grubsza ode mnie).

"Przeliż się z nim!" namawiały mnie koleżanki z Gorzowa przez telefon, z elegancją, jakże wyrafinowanie. Koleżanki z obozu za to nie lubiły go. Zasnęliśmy u mnie w pokoju (ja tylko udawałam, pod taką ogromną presją i jego ręką nie mogłam zasnąć!) i było mi najbardziej wstyd w życiu. Och, jak cieszę się, że mieszkałyśmy wtedy z Amerykaną. Danielle rzuciła mu w twarz, że jest męską szmatą, a przez jej American English zabrzmiało to zupełnie jak w filmie. Mama przez telefon powiedziała mi, żebym się nie przejmowała tą sceną.


"Potrzymaliście się za rękę" podsumowała naszą znajomość jak wróciłam do domu. Patrzę na jej zdjęcia (nie skomentuję jej malinki ani podpisanego cytatem " Jej oczy niby, niewinne oczy, to pułapka. One wiedzą jak zaskoczyć, jak Cię zauroczyć Nie powiesz nic. tak jak inni ujrzysz w nich tę bezkresną rozkosz" ani tego, że lubi Paulo Coehlo). Patrzę na jego zdjęcia ( 90 procent to remizowe, studniówkowe imprezy, wiejskie przytupane, taneczne - tego też nie skomentuję) i cieszę się, że mieszkał tak daleko i nigdy nie mieliśmy szans.