Wakacje wakacjami. Mijają mi na spacerach z Gruszką, oglądaniu seriali i słuchaniu przy piwie ciekawych i nudnych historii lub, rzadziej, tworzeniu (przy piwie) takich historii. Spędzam z nimi czas i wiem, że jak się rozjedziemy to nasza mało fascynująca znajomość, czy szara przyjaźń rozpłynie się, roztopi się, rozpuści się po innych miastach, uczelniach, studentach. Oczywiście mam nadzieję, że będziemy się trzymać, że będziemy się trzymać za rękawy i pisać do siebie na fejsbookach. "Fajnie jest. Siedzimy. "
Wczoraj, na przykład, spotkaliśmy się w dziwnym gronie, w dziwnym miejscu (takie to są te tanie puby w Mieście, ale można tam palić Sziszę). Właściwie to było spotkanie licealne z dodatkami. Przyszedł taki jeden Dodatek, zdziwiłam się, bo easy on the eye. Lubię chłopaków z przystrzyżoną brodą, łobuziak.
A, Ty, Kuba, studiujesz? A co? A to, a na którym roku:
- Na drugim. Ale mógłbym być na trzecim, gdyby inaczej się ułożyło... Groziłem mojej nauczycielce z matematyki, że zabiję jej dziecko.
- ?
- No, nie przepuściła mnie, a była w ciąży, to zagroziłem jej, że zabiję jej dziecko.
Powiedziałam wtedy do Marchewy, że ja już w takim razie dziękuję, a ona zrozumiała doskonale, że już rezygnuję z tego Dodatka.
Idzie, moje drogie, moi drodzy jesień. Zimno, mokro, deszcz, grad, wichura, śnieżyca. Płaszczyki jesienne, zimne noce. Ani się obejrzymy, a rano będzie tak zimno, że palce będą drętwieć i gdyby było do kogo wysłać esemeska, to byłoby trudno.
Dzisiaj straciłam resztki godności. Kiedy wyszłam w deszczu, czy tylko po mokremu z psem, żeby pies łaskawie zostawił kupę na dworze, nie tylko założyłam na głowę, ale także zacisnęłam kaptur w kurtce Taty, którą miałam na sobie (pasowała do Taty gumowców, których używam do tych nieromantycznych spacerów w deszczu). Nie spotkałam na tym spacerze miłości życia, ani nawet miłości ani nikogo innego, więc chyba nikt nie widział mnie w deszczowej stylizacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz